Een arbeidsongeval is in de Arbeidsomstandighedenwet omschreven als een gebeurtenis op het werk of een gebeurtenis in werktijd die direct leidt tot schade aan de gezondheid.

Het kan gaan om een ongeval in een bedrijf, in een instelling, op een (bouw)locatie of bijvoorbeeld bij het werken aan de weg. Ongevallen die plaatsvinden op de openbare weg kunnen dus ook onder de definities van bedrijfsongeval en arbeidsongeval vallen, maar er is géén sprake van een arbeidsongeval als het letsel ontstaat tijdens het woon-werkverkeer.

Om te spreken van een arbeidsongeval zijn er een drietal voorwaarden waaraan voldaan moet worden. Ten eerste dient er sprake te zijn van een plotselinge gebeurtenis. Daarnaast dient een werknemer letsel opgelopen te hebben, dit kan zowel lichamelijk als geestelijk letsel zijn. Tot slot dient het ongeval plaats te hebben gevonden tijdens de uitvoering van werk zoals is overeengekomen in de arbeidsovereenkomst.

Op grond van de Arbeidsomstandighedenwet is de werkgever verplicht om ernstige bedrijfsongevallen direct te melden aan de Nederlandse Arbeidsinspectie (NLA). Er wordt doorgaans gesproken van een ernstig bedrijfsongeval als het slachtoffer wordt opgenomen in het ziekenhuis, bij blijvend letsel of bij het overlijden van het slachtoffer.

De NLA zal, op basis van alle informatie die de werkgever aanlevert, beslissen of een ongevallenonderzoek ingesteld dient te worden. De NLA kijkt hierbij naar (het vermoeden van) een meldingsplichtig arbeidsongeval en het vermoeden dat het ongeval heeft plaatsgevonden ten gevolge van een overtreding van een wettelijke voorschrift. Op basis van de uitkomsten van het onderzoek van de NLA kan er een mogelijk schuldige aangewezen worden, dit is vrijwel altijd de werkgever. De werkgever zal dan vervolgens maatregelen moeten treffen voor gevaarlijke situaties. Dit betekent onder meer dat hij moet kijken of hij zijn RI&E zal moeten aanpassen.